حداکثر مدت بازداشت موقت

بازداشت موقت در حقوق یک نوع قرار تامین محسوب می شود. قراری که قانون از آن استفاده کرده و تا زمان روشن شدن کامل جریانات قضایی، متهم را تحت نظارت شدید قرار دهد. برای این که این قرار توسط قاضی صادر گردد، نیاز به وجود مدارکی می باشد. مدارکی که در آن جرم متهم تا حدودی به اثبات برسد. در این مقاله دادخواه وکالت می خواهیم به بررسی حداکثر مدت بازداشت موقت بپردازیم.

بازداشت موقت چیست؟

زمانی که قاضی تصمیم بگیرد متهم را تا زمان بررسی کامل پرونده زندانی کند، به این نوع زندانی که تاریخی دقیقی برای اتمام آن تعیین نشده بازداشت موقت می گویند. عموما برای جرایم بسیار سنگین که کیفرهای شدیدی داشته و درصد فرار متهم نیز زیاد است از این تصمیم شدید قضایی استفاده می شود. قاضی با صدور این دستور، فرصت آزاد بودن را از فردی که در معرض اتهام واقع شده می گیرد.

بازپرس برای حکم بازداشت موقت، بررسی های کافی را انجام می دهد و صرفا با یک ادعای واهی فردی را به زندان نمی اندازد؛ اگر در جریان تحقیقات و بازجویی ها مشخص شد که آزادی فرد را به ناحق از او گرفته اند و باعث ایجاد صدمات زیادی به او شده اند قاضی یا بازپرس مربوطه باید پاسخگو باشد. به همین منظور، برای پرهیز از زیان دیدن متهم یا سوء استفاده متهم، برای قرار بازداشت موقت، مدت زمان حداقلی و زمان حداکثری وضع شده است.

حداکثر مدت بازداشت موقت چقدر است؟

برای مدت دار نشدن بازداشت موقت، قانون تاریخی برای اتمام آن در نظر گرفته است. این تاریخ بر اساس نوع و طبقه جرم صورت گرفته متفاوت خواهد بود. به طور مثال، وقتی جرمی که فرد متهم به انجام دادن آن بوده دارای عواقب کیفری، حبس یک ساله و بیشتر است، قرار بازداشت موقت نیز برای این فرد، حداکثر یک سال وضع می گردد.

چنانچه کیفر جرم در صورت اثبات، زندان برای چند سال بوده، حداکثر مدتی که برای بازداشت چنین جرمی تعیین خواهد شد حداکثر یک سال می باشد. در جرایمی که فرد، متهم به قتل عمد یا نفس بوده به دلیل سنگینی جرم و از بین رفتن یک انسان، قرار بازداشت موقت برای فرد از یک سال بیشتر و نهایت تا دو سال مشخص می شود. عموما در تمامی جرایم به غیر از جرم هایی که کیفر آن ها اعدام بوده حداکثر زمان مقرر برای بازداشت موقت یک سال است.

اعتراض به بازداشت موقت چگونه است؟

متهمی که بازداشت موقت برای او قطعی شده، ده روز فرصت دارد تا به این قرار اعتراض کرده و جلوی زندانی شدن خود را بگیرد. چنانچه اعتراض توسط وکیل به دادگاه ارایه و قاضی اعتراض را نپذیرفت بعد از این که متهم وارد زندان شد و حداکثر مدت بازداشت موقت برای او تعیین گردید، وکیل متهم می تواند سه بار در ماه، با فاصله ده روز اقدام به اعتراض مجدد به حکم بازداشت موکل خود کند. اگر این اعتراض ها با مدارکی توسط وکیل همراه بود که بی گناه بودن متهم را نشان دهد، دادگاه صالح قادر به رفع حکم قرار بازداشت موقت و یا کاهش دادن آن به حداقل ترین زمان است.

معایب بازداشت موقت چیست؟

حداکثر مدت بازداشت موقت برای فرد معایبی به شرح زیر در پی دارد:

• از دست دادن آزادی: همه افراد به دنبال آزادی و استفاده از آن هستند. در کل، آزادی حق ابتدایی برای تمام افراد می باشد. بازداشت موقت باعث گرفتن این حق از فردی می شود که هنوز جرم او در هاله ی از ابهام واقع شده است.
• به خطر افتادن آبرو: وقتی فردی بازداشت می شود، اذهان عمومی نسبت به او تغییر می کند. عموما، اولین چیزی که در ذهن مردم نقش می بندد این هست که قطعا این فرد خلافی مرتکب شده که او را به زندان انداخته اند. در نتیجه آبرو و شخصیت اجتماعی او به خطر خواهد افتاد.
• ذهنیت بازپرس و قاضی: ممکن است این قرار بر روی ذهنیت قاضی برای دادن حکم موثر باشد.

کلام آخر

زمانی که جرم سنگین باشد، قاضی برای پشگیری از حوادث پیش رو، نظیر فرار متهم، قراری سخت مانند قرار بازداشت موقت را صادر می کند. این قرار، دارای مدت زمان محدودی بوده که حداکثر مدت قرار بازداشت موقت و حداقل مدت این قرار با کیفر جرم رخ داده و مدت زمان محاکمه آن مرتبط است.