قرار اناطه به چه معناست؟

عوامل متعددی باعث متوقف کردن روند رسیدگی یک پرونده در دادگاه می شوند که یکی از این عوامل قرار اناطه است. هنگامی که عامل به تاخیر افتادن رای یک دادگاه، به رای نهایی دادگاه دیگر مربوط باشد، این قرار صادر می شود. انواع قرارهای اناطه متفاوت هستند و در جریان اقامه دعوی مشاوره گرفتن از یک وکیل خبره می تواند راحلی مناسب باشد. برای یافتن یک وکیل خوب باید بررسی کافی انجام داد. در جریان تحقیق برای پیدا کردن یک وکیل خبره می توان از مقاله چگونه یک وکیل متخصص خوب انتخاب کنیم کمک بگیرید.

قرار اناطه

اناطه به معنای واگذار کردن و یا مشروط کردن است. حال این قرار در شرایطی توسط دادگاه تایید می شود که برای رای نهایی یک موضوع در دادگاه به نتیجه بررسی دادگاه دیگر نیاز باشد. رای قاضی در دادگاه صالح دوم تاثیر زیادی بر روی رای دادگاه صالح اول دارد. تصمیم گیری راجع به قرار مذکور و دستور صادر کردن آن توسط دادگاه اول انجام می شود و دادگاه دوم نقشی در تایید این قرار ندارد.

دلیل اصلی مطرح شدن قرارنامه این است که موضوع مرتبط با پرونده در دادگاه دوم به نتیجه قطعی برسد؛ زیرا دادگاه اول صلاحیت ورود به موضوع مطرح شده در دادگاه دوم را نداشته و فقط می تواند از نتیجه دادگاه دوم برای حکم دادن استفاده کند. بنابراین تا زمان بررسی موضوع مرتبط با پرونده در دادگاه دوم، توقفی در دادگاه اول صورت می گیرد که این توقف به دلیل قرار اناطه است.

به طور مثال خانمی از همسر خود به جرم ندادن نفقه شکایت می کند. بعد از برگذاری دادگاه، همسر خانم ادعا می کند که بین آن دو رابطه زناشویی وجود ندارد. شکایت نفقه در دادگاه کیفری برگزار می شود و رسیدگی به اثبات روابط بین زن و شوهر در دادگاه خانواده مطرح می شود. دادگاه کیفری اول قرار نام برده را صادر می کند تا نتیجه دادگاه دوم مشخص شود.

راجع به تفاوت قرار اناطه حقوقی و کیفری چه می دانید؟

قرارنامه اناطه در دادگاه کیفری و حقوقی به بررسی یک مفهوم می پردازد. همانطور که احتمال ارتباط دو موضوع در دادگاه کیفری برای صادر کردن اناطه وجود دارد در دادگاه حقوقی نیز این مساله مطرح است‌. هنگام اجرای قرارنامه اناطه در دادگاه حقوقی و دادگاه کیفری تفاوت هایی وجود دارد. در این مبحث به دو تفاوت مهم قرار اناطه حقوقی و کیفری اشاره می شود.

• مهمترین فرقی که میان قرارهای اناطه حقوقی و قرارهای اناطه کیفری وجود دارد مشخص کردن شخص ذی نفع است. هنگام اجرای حکم قرار اناطه در دادگاه حقوقی مدعی و یا متقاضی مسئول است پیگیری های لازم را در دادگاه دوم انجام دهد. در واقع ذی نفع در قرارهای اناطه حقوقی، خواهان یا متقاضی است. در دادگاه کیفری هنگام صادر کردن این قرارنامه، ذی نفع از طریق مسئولان و مراجع کیفری مشخص می شود. در چنین شرایطی علاوه بر مدعی، متهم نیز می تواند ذی نفع شناخته شود.
• تفاوت دیگر بین قرار اناطه حقوقی و کیفری به پیگیری دعوی در دادگاه دوم مربوط است. اگر خواهان در قرارهای اناطه حقوقی، نتیجه دادگاه دوم را پیگیری نکند دادگاه اول به رد شکایت مطرح شده می پردازد. هنگامی که در قرارهای اناطه کیفری شاکی نسبت به پیگیری دادگاه دوم سهل انگاری کند برای ادامه دعوی و رای نهایی، مراجع قضایی اقدامات لازم را انجام می دهند.

اعتراض به قرار اناطه در دادگاه حقوقی و کیفری چگونه است؟

شرایط اعتراض و تجدید نظر برای برخی قرارها، در قانون دادرسی کشور وجود دارد. با توجه به بررسی آئین دادرسی ماده ای تحت عنوان قرار اناطه وجود ندارد. دو ماده سیصد و شصت هفت و سیصد و شصت هشت در قانون دادرسی به فرجام خواهی اشاره دارند ولی در این دو ماده نیز مبحثی راجع به این قرار بیان نشده است. بنابراین در دادگاه حقوقی قرارهای اناطه قابل اعتراض نیستند.

بحث اعتراض به قرار اناطه در دادگاه کیفری با دادگاه حقوقی تفاوت دارد. در دادگاه کیفری به شاکی فرصت اعتراض داده می شود. این فرصت دوره زمانی مشخصی دارد. در واقع شاکی 10 روز فرصت دارد تا مراحل اعتراض به قرار اناطه را انجام دهد. اگر مدت زمان 10 روزه بگذرد و شاکی اعتراض خود را مطرح نکند، شاکی فرصت اعتراض به قرار اناطه را نخواهد داشت.

مدت زمان ده روزه جهت اعتراض به قانون اناطه برای افراد ساکن در کشور است. کسانی که در خارج از کشور سکونت دارند فرصت سی روزه برای اعتراض به قانون اناطه کیفری خواهند داشت.

کلام آخر

اناطه به معنی سپردن و یا محول کردن است و قرار اناطه به معنای مرتبط بودن موضوعی در یک دادگاه به موضوعی در دادگاه دیگر است. در این مقاله از دادخواه وکالت سعی شد مطالب جامعی در ارتباط با مفهوم قرار اناطه در دادگاه کیفری و دادگاه حقوقی، تفاوت بین قرار اناطه حقوقی و کیفری و اعتراض به قرار اناطه حقوقی و کیفری مطرح شود. امید است با مطالعه این مقاله، به پاسخ سوالات مربوط به قرار اناطه کیفری و حقوقی رسیده باشید.