قرار توقیف دادرسی چه زمانی صادر می شود؟
شاید برای شما نیز سوال باشد که قرار توقیف دادرسی چه زمانی صادر می شود، در واقع زمانی یکی از طرف های دعوا به دلیل فوت، محجوریت یا از دست رفتن صلاحیت دیگری از دادرسی خارج گردد، دادگاه با انتشار قرار توقیف فرایند دادرسی را تعلیق می کند و اطلاعات لازم را به طرف دیگر اعلام می نماید. در صورتی که این تغییر در وضعیت یکی از طرف های دعوا تاثیر چندانی بر جبران دادرسی نداشته باشد دیگر طرف ها می توانند به دادرسی ادامه دهند. در این صورت با تعیین جانشین و درخواست ذی نفع دادرسی با دقت و به تعادل ادامعه پیدا می کند. تداوم روند دادرسی پس از اعلام فوت یا زوال یکی از طرف ها به واسطه تعیین جانشن و تدابیر لازم یک سیاق مناسب و متعادل را برای پیگیری حقوق ذینفعان فراهم می آورد.
توقیف دادرسی به چه معناست؟
توقیف دادرسی یعنی متوقف شدن فرآیند دادرسی به دلیل وقوع شرایط خاصی که در قانون آیین دادرسی مدنی مشخص شده اند. زمانی که این شرایط فعال شده دادرسی به حالت توقیف واگذار می شود و پس از حل یا رفع این شرایط فرآیند دادرسی مجددا آغاز می گردد. این امر به جلوگیری از ادامه در شرایط نامطلوب و تضمین حقوق طرفین مختلف می پردازد. در بسیاری از مواقع برای افراد سوال پیش می آید که قرار توقیف دادرسی چه زمانی صادر می شود به چه صورت است. در واقع این قرار نیز مانند دیگر قرارهای موجود در قانون نظیر قرار اناطه و یا قرار نظارت قضایی دارای کارکردهای ویژه ای می باشد. می توانید مقاله قرار اناطه به چه معناست را مرور کنید.
در قانون آیین دادرسی مدنی موارد خاصی که باعث توقیف دادرسی شده مشخص گردیده اند. این موارد ممکن است شامل احوالاتی مانند زندانی شدن یا عزیمت به محل مامورت نظامی، ماموریت دولیتی یا مسافرت ضروری باشد. ماده 106 قانون دادرسی مدنی به طور خاص ذکر می کند که در صورت توقیف یا زندانی شدن یکی از اصحاب دعوا یا عزیمت به محل مامورت نظامی یا دولتی، دادرسی متوقف نمی شود. اما در همین حالت دادگاه مهلت کافی برای تعیین کیل به آن ها اعطا می کند. توقیف دادرسی نشان دهنده حفظ عدات و احترام به حقوق طرفین در مواجهه با شرایط استثنایی و ناخواسته می باشد.
موارد توقیف در دادرسی کدام است؟
به منظور پاسخ سوال قرار توقیف دادرسی چه زمانی صادر می شود، می توان گفت، در قانون آیین دادرسی مدتی، علاوه بر موارد توقیف دادرسی که در ماده 101 این قانون ذکر شده است موارد دیگری نیز وجود دارد که ممکن است موجب توقف دادرسی شود. این موارد عبارتند از:
- توقیف یا حبس یکی از اطراف دعوا: در این صورت دادرسی متوقف نمی شود اما دادگاه به اصحاب دعوی مهلت کافی برای تعیین وکیل می دهد.
- فوت یا نحجور شدن وکیل: در این صورت رویه قضایی این گونه است که داد رسی توقف پیدا نکرده بلکه به اصحاب دعوی یا یکی از طرفین که وکیل وی فوت یا محجور شده اخطار می دهد که وکیل دیگری تعیین کند.
- عدم تامین خواسته: در صورتی که خواهان تامین، خواسته تامین نکند، دادگاه قرار توقیف دادرسی صادر می کند. پس از صدور این قرار ، هر عملی که پس از تاریخ صدور قرار و قبل از تعقیب جدید در پرونده واقع شود، معتبر نخواهد بود. همچنین توقیف دادرسی مانع از تعلق خسارت تاخیر تادیه در مدت توقیف نمی گردد مگر در خصوص فوت خوانده که تاریخ محاسبه خسارت تادیه از تاریخ صدور حکم به نفع مدعی محاسبه شود.
آیا قرار توقیف دادرسی قابل اعتراض است؟
قرار توقیف دادرسی یک قرار اداری بوده که توسط دادگاه صادر می شود. این قرار به معنای توقف رسیدگی به دعوا در دادگاه است. قرار مذکور، در موارد خاصی صادر می شود که در قانون آیین دادرسی مدنی ذکر کرده اند. مطابق ماده 232 قانون آیین دادرسی مدنی، قرار های قابل اعتراض عبارتند از:
- قرارهای اعدام، حبس ابد، تبعید
- قرارهای رد درخواست، رد دعوی، ابطال دادخواست، قرار عدم استماع دعوی
- قرارهای منبع تعقیب، موقوفی تعقیبف برائت، جلب به دادرسی
- قرارهای راجع به اهلیت، قیمومت، ولایت، سرپرستی
کلام آخر
در این مقاله از دادخواه وکالت به طور کامل به موضوع قرار توقیف دادرسی چه زمانی صادر می شود، پرداخته شد. به عبارتی، این نوع از قرار زمانی صادر می گردد که در حین یا پس از شروع دادرسی شرایط خاصی به وجود آید که اجازه طبیعی رسیدگی به دعوا را ندهد. این شرایط ممکن است شامل مواردی نظیر فوت یا محجور شدن یکی از اصحاب دعوا، زندانی شدن و عزیمت به محل ماموریت نظامی و دولتی یا مسافرت ضروری باشد. با رد هر یک از این حالات، دادگاه می تواند با صدور چنین قراری فرایند رسیدگی به دعوا را به حالت معلق درآورده و پس از رفع یا حل این موارد دادرسی را از سر گیری کند. این اقدام به منظور حفظ حقوق طرفین و تضمین انصاف در شرایط خاص و غیر منتظره اتخاذ می شود.
