قوانین آمره در حقوق یعنی چه؟
در این مقاله از دادخواه وکالت می خواهیم قوانین آمره در حقوق را مورد بررسی قرار دهیم. کتاب قانون سرشار از موضوعات با معانی سخت بوده که برای به اجرا درآمدن به یک تقسیم بندی اساسی نیاز دارند. آمره و تکمیلی دو مفهوم مهمی است که با استفاده از آن ماده و تبصره های تدوین شده قانون دسته بندی شده اند. اصولی که اجرایی شدن آن ها حتمی و قطعی می باشد در طبقه آمره قرار گرفته و اصولی که انعطاف پذیر هست و مواردی می تواند بر روی آن تاثیر بگذارد جزء قوانین تکمیلی حساب خواهد شد. هنگامی که نویسندگان قانون در حال نوشتن و ثبت ماده ها هستند توجه به آمره و یا تکمیلی بودن هر ماده ندارند. این مقاله را تا انتها دنبال کنید تا این مفهوم برای شما قابل درک باشد.
معنی آمره چیست؟
آمره مصدر فعل امر کردن است و در لغت، معنای دستور و فرمان را می هد. آمره یک کلمه عمومی قلمداد شده که در هر حرفه و رشته ای قابل استعال می باشد. قانونگذاران هنگام بررسی امور و وضع قانون نیز احکامی الزامی و حتمی را بر اساس صلاحیت جامعه مشخص می کنند. احکامی که آمره بوده و برای قطعیت در اجرا بیان می گردد.
قوانین آمره در حقوق یک تکلیف و وظیفه به شمار می آید. وظیفه ای که به هر نحوی باید صورت گیرد و امکان سرپیچی و یا عدم اجراشدن به هر نحوی نخواهد بود. وجود مفاد آمره باعث پرهیز و دوری افراد یک جامعه از برخی کارها می شود. کارهایی که جامعه را با اخلال و بی نظمی روبرو می کند.
قوانین آمره در حقوق چیست؟
قوانینی وجود دارد که اگر در سطح یک جامعه به اجرا در نیایند تاثیرات بدی بر روی ساختار آن کشور ایجاد می گردد. این قوانین اهمیت زیادی داشته و هیچ چیز نمی تواند آن را نقض کند. علاوه بر قانونگذاران و متصدیان قانون، مردم نیز متعهد بوده و در اجرایی کردن آن مسئولان را یاری می نمایند.
قوانین آمره دارای ابعاد و چهارچوب مشخصی است. به همین دلیل در استفاده از آن، ساز و کار تخصصی نیازی نخواهد بود. به طور مثال، زمانی دو نفر تصمیم به جدایی می گیرند و تمام مراحل طلاق را انجام داده و سرانجام به صورت کامل زوجیت آن ها باطل می شود. از آن جایی که قانون عده وجود دارد زن برای مدت مشخص باید از ازدواج مجدد خودداری کند. تعیین قانون عده یک فرمان و یا آمره به حساب می آید که سرپیچی از آن تخلف قانونی و متخلف باید مجازات گردد. در این قانون رضایت مرد و توافق تاثیری بر روی حکم نخواهد داشت.
شاخص تشخیص و تفکیک قواعد آمره از قواعد تکمیلی چیست؟
یک شهروند معمولی نمی تواند قوانین آمره را از تکمیلی تشخیص دهد. در واقع صاحب نظران و کارشناسان حقوق که سال ها به بررسی مواد قانونی پرداخته اند می توانند تشخیص دهنده این دو نوع قانون باشند. آن ها با یک معیار کلی سعی بر تفکیک قوانین آمره و تکمیلی دارند. این شاخص به نظم کشوری مربوط می شود. به این صورت که تمام قوانینی که برای دفاع از مرزهای قلمرویی و سیاسی، اقتصادی و فرهنگی تدوین شده اند همه آمره هستند.
به طور مثال، تجاوز با هدف بر هم زدن امنیت کشور باعث ایجاد اغتشاش و بی نظمی خواهد شد. از این رو، قوانین آمره برای فرد و یا گروهی که ارتکاب کننده چنین جرمی بوده اند، آمره است. قوانین تکمیلی تاثیر ویرانگری بر روی نظم درون کشور ندارد. علاوه بر این، با استفاده از راه های مختلف می توان این قانون را تغییر داد. قوانین تکمیلی تبصره های مختلفی داشته در حالی که قوانین آمره فاقد تبصره می باشد.
آیا باید به تکمیلی بودن توجه کرد یا آمره بودن؟
قوانین آمره در حقوق و تکمیلی برای یک کشور مهم هستند. با توجه به این که رخدادها و اتفاق هایی که در کشور به وجود می آید متفاوت بوده، هر دوی این قانون در جایگاه خود می توانند ابزار کارآمدی محسوب شوند. برخی از جرم ها به طور مستقیم، ارزش ها را مورد تهدید قرار می دهند.
در چنین شرایطی باید به قواعد امره توجه کرد. پیامد منفی برخی از جرم ها متوجه یک فرد و یا گروهی از افراد است و می توان با روش ها و تبصره های قانونی این مساله را پیگیری نمود. در چنین موقعیتی باید توجه، سمت قوانین آمره معطوف گردد.
کلام آخر
آمره معنی امر کننده می دهد. وقتی امر به کاری شد، الزام نیز مطرح می گردد. به همین منظور باید گفت، قوانین آمره در حقوق، قوانین سخت و نفوذ ناپذیری هستند. وقتی حکم به اجرای قوانین آمره صورت گرفت در هر شرایطی باید عملی شوند و هیچ راه میانبری برای گریز وجود نخواهد داشت. امید است مطالبی که در این مقاله راجع به آمره بودن نوشتیم، مفهوم و معنای این قانون را نزد خوانندگان روشن کرده باشد.
